MAY 1 REFLECTION
For those of us who have lost our faith, or who have always had to struggle along without it, it’s often helpful just to accept—blindly and with no reservations. It’s not necessary for us to believe at first; we need not be convinced. If we can only accept, we find ourselves becoming gradually aware of a force for good that’s always there to help us.
Have I taken the way of faith?
Today I Pray
May I abandon my need to know the why’s and wherefore’s of my trust in a Higher Power. May I not intellectualize about faith, since by its nature it precludes analysis. May I know that head-tripping was a symptom of my disease, as I strung together—cleverly, I thought—alibi upon excuse upon rationale. May I learn acceptance, and faith will follow.
Today I Will Remember
Faith follows acceptance.
Tagalog Version
Unang araw ng Mayo
Pagninilay para sa Araw na ito
Para sa iba sa atin na nawalan ng pananampalataya, o palaging nahihirapan nang wala ito, kadalasan ay nakakatulong na tanggapin lamang—nang bulag at walang pag-aalinlangan. Hindi kinakailangan para sa atin na maniwala sa simula; hindi natin kailangang kumbinsihin. Kung matatanggap lang natin, unti-unti nating nababatid ang ating sarili sa isang puwersa para sa kabutihan na laging nariyan para tulungan tayo.Tinahak ko ba ang daan ng pananampalataya?
Ngayon Ipinagdarasal Ko…
Nawa'y talikuran ko ang aking pangangailangang malaman ang mga bakit at dahilan sa aking pagtitiwala sa isang Higher Power. Nawa'y huwag akong mag-intellectualize tungkol sa pananampalataya, dahil sa likas na katangian nito ay humahadlang sa pagsusuri. Maaari ko bang malaman na ang labis na pag-iisip ay isang sintomas ng aking sakit, habang ako ay nagdudutong — nang may katalinuhan, naisip ko—ang alibi sa dahilan sa katwiran. Nawa'y matuto akong tumanggap, at ang pananampalataya ay susunod.
Ngayon ay Tatandaan Ko
Ang pananampalataya ay kasunod ng pagtanggap.